En toen was het schooljaar afgelopen. Dat schooljaar dat zo moeilijk startte is nu voorbij. Vera moest flink huilen bij het afscheid van de juf en dat geeft , denk ik, aan dat ze het goed naar haar zin heeft gehad bij deze juf. Vera's laatste rapport (het vierde dit jaar !?) was een handgeschreven verhaal met tot slot de conclusie in een punt (en dat was heel hoog). We zijn erg onder de indruk hoe goed haar inzet en prestaties zijn en ook dan kan je je niet voorstellen dat zij aan het begin van het schooljaar nog weleens een traantje heeft gelaten omdat ze het niet begreep allemaal. Dit moet toch een goede ervaring zijn.
Ivo's juf liet zich nauwelijks zien. Ik denk dat dit haar manier is van laten zien dat afscheid nemen van zo'n leuk klasje toch wel heel moeilijk is.
Vandaag hadden ze een end of the year party in de klas. Dus spelletjes doen en veel eten, zoals gebruikelijk is in Koeweit. Er was een duidelijk verzoek om zelf eten voor te bereiden en vooral geen restaurant te laten bezorgen. Het was niet helemaal gelukt en het kan toch zo simpel zijn. Ik had simpel cocktailworstjes met een Nederlands vlaggetje erop meegegeven en dat bleek zeer populair te zijn. Zelfs mijn pannenkoeken deden ervoor onder en zijn niet allemaal op gegaaan. Waarschijnlijk smullen de maids ervan.
Gisteren waren de kinderen niet naar school gegaan en hebben een leuke dag gehad bij the reverend. Hij zei vandaag dat onze kinderen goed hadden geholpen met het sjouwen van de gevulde tasjes voor de ontslagen Philipijnse maids. Daarnaast hadden ze leuk gespeeld met zijn kinderen en dat had hij erg leuk gevonden en mijn kinderen ook. Waarschijnlijk hebben ze hier meer van geleerd dan een dagje lummelen op school. Ondertussen heb ik de koffers kunnen pakken en ik geloof dat ik nog nooit zoveel heb meegenomen.
Vanochtend ben ik op de laatste Nederlandse koffiemorgen geweest voor de zomer en ook nu was het weer afscheid nemen. Oh, wat haat ik dat toch maar volgend jaar beginnen we weer opnieuw met de mensen die overblijven en de nieuwe mensen die bijkomen. En dat zal vast wel lukken. Overigens zijn de berichten vanuit Nederland dat ze het leuk vinden om ons weer te zien ook erg leuk. Wat een luxe eigenlijk dat er twee plekken op deze wereld zijn waar we een plekje hebben verworven.
Morgenochtend kunnen we nog even relaxen doordat ik de schoonheidsspecialiste aan huis heb besteld voor een gezichtbehandeling maar ook voor manicure met de buurvrouwen en speciaal ook voor Vera die dat zo leuk vindt (en zo verdiend heeft). Ivo mag dan op de X-box van een buurvrouw gaan spelen dus die kan zich ook nog even uitleven. Maar nu maken we ons op voor Nederland - Roemenie die we kijken op Jazeera sport met commentaar van Johan Cruyff, en morgen om deze tijd gaan we naar het vliegveld.
