Donderdagmiddag had Ivo een verjaardagsfeestje van Sara, bij de Mc Donalds in de buurt . Toch wel handig als die fastfoodketens de kinderen bezighouden terwijl jij je kunt bezighouden met de familie die meekomt. Het is hier heel normaal dat als je een kind uitnodigt dat er dan familie meekomt. Misschien kan ik nog eens leren van deze aanpak.
Zoals ik Sara's moeder had beloofd was het een feestje voor Ivo dus ging ik zwemmen met Vera waar paps ook nog gezellig naar toe kwam. Het was koud water en geen luierweer (misschien wel warm voor Nederlandse begrippen maar ons lichaam is anders gewend). Na een opwarmbezoekje aan de sauna zijn we toch ook nog even wezen kijken bij het feestje. Sara is de dochter van een leuke moeder en haar vader is de vice - chairman van school en nieuwslezer van Kuwait. Philip Freriks in knappere en jongere uitvoering. Hij was ook degene die Dick zijn emailtje voor het radioverzoek naar voren had geschoven. Hij bedankte Dick nog eens uitgebreid. De juf was er ook en zij bedankte Dick ook nogmaals. Zo'n radioberichtje heeft toch een grote impact. Maar goed, het was onverwachts heel gezellig.
Vrijdagochtend, als het heel rustig is in de stad, zijn we eens een goede zonnebril voor mij gaan kopen want ik heb nog steeds veel last van de ogen (helaas). Nu werkt een flinke verkoudheid natuurlijk ook niet mee. Het wordt zelfs een zeer modieuze grote echte Dior zonnebril. Na veel passen en meten kwamen we hierop uit. Natuurlijk was het ook één van de duurtse modellen maar dat verraste Dick niet. Ik hoop over een week deze bril te hebben waardoor ik beter beschermd ben tegen dat felle (zon-)licht. Helaas zal het niet beschermen tegen de zandstormen die ons weer teisteren. Het geplande uitje naar Entetainment city hebben we dan ook maar gecanceld. Jammer voor de kinderen maar die hebben al uitjes met school, deze week. We hadden vrijkaartjes gekregen van de compagnie want die weten niet beter dan dat je in April mooi weer hebt en dat het dan in het weekend een leuk uitje is met het gezin.
Bij veel zand in de lucht zoek je automatisch vermaak binnenshuis en dat is hier dan snel een shopppingmall. Sommige mensen lopen hier dan zelfs rondjes om conditie op te bouwen zoals wij dat zouden doen in een wandelpark. De noodzaak van binnen moeten zijn hebben we gecombineerd met de must om een betere matras en linnengoed te kopen voor ons bed. We hadden de hoop dat dit nog eens zou veranderen maar ons probleem snappen ze hier, in Refad Palace, echt niet. Of willen het niet snappen. Lang leve de Ikea die oplegmatrasjes en dekbedovertrekken verkopen. Het voordeel van de Ikea is natuurlijk the playground voor de kinderen. Echter Ivo is inmiddels te groot geworden ! Gelukkig heeft Vera zonder grote broer ook plezier gehad en was Ivo helemaal tevreden met een leesboek (Engels!) die hij temidden van het winkelende publiek, op een luie stoel in de showroom, heeft gelezen.
Alsof ik nog niet genoeg had gedaan, zijn we 's avonds weggegaan. Wees niet bang, ik heb keurig gerust voordat we een hapje gingen eten bij de buren en met de dames naar een optreden van the Ahmadigroup zijn gaan kijken. The group waar ik nog eens in het koor heb gezongen. Ongelooflijk knap en mooi wat zij op de planken hebben gezet in een zeer korte tijd (Pirates of Penzance). Ook de dames die mee waren gegaan zijn onder de indruk. Zo'n theater en voorstelling zou je hier niet verwachten. Het theater staat dan ook het merendeel van het jaar leeg, en de muzikanten zijn dan ook voornamelijk Engelsen die dit met de paplepel hebben meegekregen. Wat dat betreft ben ik blij met het Engelse onderwijssysteem want hier krijgen ze uitgebreid muziekles. Vandaag is het rustdag (voor mij). Dick is met Ivo naar de kapper en doet de boodschappen. Vera mag niet mee naar de barber en laat samen met de maid de hondjes uit.
