Gisteravond inderdaad buffet gegeten en ik heb me kunnen beperken tot witte rijst. Vanochtend was er zelfs geen scramble egg bij het ontbijt dus moesten we ons beperken tot toast met jelly. Al het Indiaanse eten durven we toch niet meer zo goed aan. Deze ochtend hebben we wel kunnen uitslapen en dat was natuurlijk lekker. Om 10.00u zijn we weer op stap gegaan met Kannan, want zo heet onze chauffeur dus. Even zijn we nog in het dorpje gestopt en daar zag ik een leuke rok maar het is me niet gelukt te kopen want ik dacht te moeten afdingen en daar was de winkelier erg boos over geworden. Onze chauffeur legde uit dat je dat ook niet moet doen in die plaatselijke winkeltjes. Ik kan het niet meer volgen. De ene keer beledig je met afdingen en de andere keer moet je afdingen.
We kwamen uit bij het Tea museum. Het koloniale tijdperk straalt ervan af. De kinderen vonden de gebruiksvoorwerpen uit die tijd erg interessant. We kregen ook nog een rondleiding in een nagebouwde theefabriek. Erg interessant om de vijf stappen te zien van theeblaadje naar kant-en-klare thee. Overigens groene thee slaat twee stappen over. We mochten geen foto’s maken maar op verzoek van de fabriek wilde ze toch dat we een paar foto’s maakten van de kinderen in de theefabriek. De rondleiding eindigde in de winkel dus daar moet je dan ook wat kopen. Ivo is blij met het boekje over in de theefabriek. Door naar de sociale werkplaats waar ze papier en lapjes stof recyclen naar prachtige tasjes, briefpapier en kettingen. Ook weer heel interessant. Alleen al het feit dat de grote Tata compagnie in India hier verantwoordelijk voor is, doet je met plezier van alles kopen. Zo hebben we nu van alles dat we zo uit de Unicefgids zouden kunnen bestellen.
Op hetzelfde terrein werd ook zijde geverfd met natuurproducten. De sjaals hiervan werden gebatikt zodat je echt een prachtig resultaat kreeg. Ook dit was weer interessant en leuk voor de kinderen. Dit hadden ze waarschijnlijk nog niet gezien bij Klokhuis. Ik wilde wel de hele winkel opkopen maar ik heb me ingehouden en beperkt tot één mooie zijde sjaal.
De dame die ons rondleidde liet ook vol trots de crèche zien die ze op het terrein hadden voor de werkende moeders. Natuurlijk een modern idee en het zag er ook zeer modern uit.
Lunchen sloegen we over. We zijn gaan picknicken bij de waterval. Een favoriete plek om te luieren en te klimmen. Zo ook voor een Indiaans stelletje dat ook ons weer graag op de foto zette. Laten we hun nou gisteren ook ontmoet te hebben en ons op de foto gezet te hebben. Je zou niet denken dat de wereld klein tussen die grote bergen maar het lijkt wel zo te zijn.
Terug in het hotel zijn we na wat luieren het wandelpad afgelopen dat de kinderen zelf hadden ontdekt. Indrukwekkend wat de kinderen allemaal hebben gedurfd zonder onze aanwezigheid. Wij lieten het halverwege al voor gezien.
We kwamen uit bij het Tea museum. Het koloniale tijdperk straalt ervan af. De kinderen vonden de gebruiksvoorwerpen uit die tijd erg interessant. We kregen ook nog een rondleiding in een nagebouwde theefabriek. Erg interessant om de vijf stappen te zien van theeblaadje naar kant-en-klare thee. Overigens groene thee slaat twee stappen over. We mochten geen foto’s maken maar op verzoek van de fabriek wilde ze toch dat we een paar foto’s maakten van de kinderen in de theefabriek. De rondleiding eindigde in de winkel dus daar moet je dan ook wat kopen. Ivo is blij met het boekje over in de theefabriek. Door naar de sociale werkplaats waar ze papier en lapjes stof recyclen naar prachtige tasjes, briefpapier en kettingen. Ook weer heel interessant. Alleen al het feit dat de grote Tata compagnie in India hier verantwoordelijk voor is, doet je met plezier van alles kopen. Zo hebben we nu van alles dat we zo uit de Unicefgids zouden kunnen bestellen.
Op hetzelfde terrein werd ook zijde geverfd met natuurproducten. De sjaals hiervan werden gebatikt zodat je echt een prachtig resultaat kreeg. Ook dit was weer interessant en leuk voor de kinderen. Dit hadden ze waarschijnlijk nog niet gezien bij Klokhuis. Ik wilde wel de hele winkel opkopen maar ik heb me ingehouden en beperkt tot één mooie zijde sjaal.
De dame die ons rondleidde liet ook vol trots de crèche zien die ze op het terrein hadden voor de werkende moeders. Natuurlijk een modern idee en het zag er ook zeer modern uit.
Lunchen sloegen we over. We zijn gaan picknicken bij de waterval. Een favoriete plek om te luieren en te klimmen. Zo ook voor een Indiaans stelletje dat ook ons weer graag op de foto zette. Laten we hun nou gisteren ook ontmoet te hebben en ons op de foto gezet te hebben. Je zou niet denken dat de wereld klein tussen die grote bergen maar het lijkt wel zo te zijn.
Terug in het hotel zijn we na wat luieren het wandelpad afgelopen dat de kinderen zelf hadden ontdekt. Indrukwekkend wat de kinderen allemaal hebben gedurfd zonder onze aanwezigheid. Wij lieten het halverwege al voor gezien.
