Van het weekend ben ik druk bezig geweest met het naaien voor de schoolmusical. Ik heb een stapel lappen in mijn handen geduwd gekregen met de opdracht dat ik er maar iets van moest maken voor African people en een leeuw. Ik geloof dat ze redelijk in paniek zijn omtrent de musical en met hun handen in het haar zaten over de kostuums. Ze weten mijn hulp erg te waarderen en ik ben niet ontevreden over het resultaat. Jammer dat het hier niet gebruikelijk si dat ouders hun schouders willen/ kunnen zetten onder zo'n leuk project.
Het leeuwenpak is nog niet af. Mijn patroon was zes maten kleiner en dat durfde ik niet aan. Gisteren ben ik met Louise en Juliana opz oek gegaan naar een kleermaker in de buurt van school die me wil helpen. Dat viel niet mee, maar het lijkt gelukt (voor relatief veel geld). Morgenavond zou het al klaar zijn en kan ik verder met decoreren. Het was heerlijk dat Dick me aan alle kanten heeft geholpen om dit mogelijk te maken. Hij heeft de kinderen meegenomen naar een bezoek en heeft ook nog met ze de dierentuin bezocht. Hij had vrijkaartjes via het werk gekregen dus was er een goede aanleiding. Wij blijken in Europa heel verwend te zijn met hele mooie dierentuinen.
Nu lijkt het of ik een heel fijn weekend heb gehad maar dat is niet helemaal waar. In gedachten was ik veel bij mijn familie die bij de crematie waren van mijn oom Dick. Koeweit is dan heel ver weg. Ik vind het moeilijk dat je afscheid moet nemen van iemand zonder bij de rituelen aanwezig te zijn. De rituelen rond een overlijden zijn dus blijjkbaar toch heel belangrijk. Gelukkig hebben mijn broer en ouders er alles aan gedaan om me op de hoogte te brengen, en dat is fijn.
Ivo's gezondheid valt ook nog wat tegen. Zonder fysieke inspanning doet hij het goed maar wild spelen met vriendjes maakt hem acuut heel ziek. Voor hem was er dus geen voetbal dit weekend. Eigenlijk precies zoals de arts had verteld. Give it time...
