Ondanks een zere keel kon ik vanochtend toch nog een work out doen in de fitnessruimte. De kinderen waren met de buurvrouw mee naar school. We zijn nu echt gestart met het carpoolen, zodat we niet iedere ochtend achter elkaar aanrijden naar school. Heerlijk om nog even ongewassen en zonder make-up te kunnen starten en door te kunnen lopen naar de fitness. Ik was er echt even aan toe. Dick is dit weekend nog niet thuisgekomen dus stond ik er nog even alleen voor. In principe is dat goed te doen maar de huiswerkbegeleiding blijft moeilijk. Ivo moest huiswerk inhalen omdat hij één dag ziek was geweest.
Met zoveel huiswerk raakt hij nog volledig in paniek. Weet niet waar hij moet starten en prioriteiten te stellen. Lijkt me ook niet zo vreemd voor een jongen van slechts 8. Hij wilt dan mijn hulp maar tegelijkertijd ook weer niet. Ik dacht dat alleen pubers dat hebben. Als ik dan zo probeer om met Ivo bezig re zijn wordt Vera weer jaloers en bedenkt dan ook van alles waar ik haar bij moet helpen. Geloof maar dat zij haar huiswerk af heeft. Ivo is nu naar school met een briefje (in mijn beste Engels) dat hij niet al zijn huiswerk af heeft omdat ik vond dat hij ook tijd mocht hebben voor voetbaltraining, een verjaardagfeestje en lezen in Harry Potter in het Engels (!). Eigenlijk voelde hij zich schuldig over dit briefje maar ik hoop toch dat hij het geeft. De voetbaltrainingen zijn al twee weken erg leuk. Het is niet te warm dus ze kunnen er fanatiek tegenaan. En tja, als je dan ook nog twee maal scoort is het natuurlijk helemaal leuk. Gelukkig heb ik ook nog een goal van Ivo gezien. Ik heb hem naar die goal toegeschreeuwd. Eigenlijk heel gênant hoe je dan als moeder staat te schreeuwen. Ivo had het (gelukkig) niet eens gehoord en Vera schreeuwt dan wel met me mee in haar balletpakje. Ballet gaat natuurlijk ook gewoon door, alhoewel ze van de balletschool even dreigde dat ze moest stoppen omdat ze nog steeds niet het officiële balletpakje aan had. Ook die maar weer gekocht en nu heeft ze dus twee roze pakjes die net even iets anders zijn.
Het verjaardagsfeest was in het oude Ahmadi. Daar waar de Engelsen ooit zijn neer gestreken na de ontdekking van olie. Leuk om dat ook eens te zien. De vader was blij met Ivo's komst, hij voelde goed aan dat Ivo zoiets echt nodig had. Misschien is het ook geen toeval dat hij dominee is. Vera was natuurlijk teleurgesteld dat zij geen feestje had, dus ik heb met haar een feestje gehouden. We zijn weer naar die afschuwelijke speelhal geweest. Kaart opgeladen en zij mocht doen wat ze wilde totdat de kaart leeg was. Ze vond het geweldig dat ze samen met mama in de botsautootjes en een treintje heeft gezeten. Ze was helemaal vrolijk en toen de kaart leeg was vond ze het ook goed. Grappig om te zien hoe makkelijk Vera omgaat met verlies, in tegenstelling tot haar broer. Ze verloor dik (ging even niet anders) met airhockey: but who cares ? Ik heb echt twee totaal verschillende kinderen. Helaas koos ze ervoor om bij de Mc Donalds een hapje te eten, maar ach ze was zo blij.
