Wat blijft het toch een mooi moment als twee kinderen in de armen vliegen van een papa die terugkomt van zakenreis. Gelukkig had ik toen nog de energie om naar het vliegveld te rijden. In die nacht die erop volgde was dat wel anders. Koorts en een loopneus waren mijn bezigheden. 's Ochtends heb ik Ivo bedankt voor zijn virussen. Is zijn antwoord: had je maar geen moeder moeten worden...Gelukkig kon Dick de kinderen weer naar school brengen. Omdat hij alweer door moest naar zijn werk kon hij niet blijven staan om Vera in de rij te zetten. Vonden ze helemaal niet erg. Zo veel verder zijn we dus al. De kinderen zijn ook erg lief voor hun zieke moeder. Ze zijn heel behulpzaam. Zou ik vaker moeten doen.
Dick voelt zich ook al niet goed maar dat heeft ook te maken met zijn jetlag. Vera klaagt ook al over buikpijn en loopt ook met een snotneus, maar vandaag moest ze op de schoolfoto dus ging ze dapper mee met de buurvrouw naar school.
De zon schijnt inmiddels volop en mijn koorts is al 24 uur weg dus ik ga zo eens proberen boodschappen te doen na een tukkie op de bank.
