donderdag 4 oktober 2007

Van alles te doen


Zo nu eerst maak ik eens tijd vrij om iedereen weer op de hoogte te brengen van mijn leven in Koeweit. Ik was net druk bezig om emails e.d. te verzenden voor het 5 dec. feest dat we hier gaan vieren op 30 nov. Het was een gezellige eerste ontmoeting die ik dinsdagavond had met de twee andere Nederlandse dames voor de oraganisatie van dat typisch Nederlandse feest. Ik was pas om 23.45u thuis. Dick had aleens gebeld of alles wel goed ging maar ook toen had ik niet door hoe laat het was. Gezelligheid kent geen tijd. Meteen ook de Nederlandse juf ontmoet waar Vera na december Nederlandse les gaat volgen. Ondanks dat ik gisteren natuurlijk veel te moe was ben ik toch naar het handwerkclubje gegaan en ook daar weer leuke mensen ontmoet. 's Middag bleef het leuk want de kinderen hadden niet te veel huiswerk en ze komen zichtbaar blijer uit school. Op de heenweg al vroeg Ivo aan Vera: vind jij het nou leuk op school ? "Ja hoor, ik heb best wel mijn draai gevonden." Waarop Ivo zei: ja, ik ook wel. Het is dat het verkeer het hier niet toelaat anders had ik gejuicht en gehuild van geluk. Overigens vond ik wel dat Vera het erg wijs zei, maar weer wel met een goed Nederlands gezegde. Ik merk ook dat als we op het schoolplein zijn dat ze dan minder bij mij blijven. Ik raak ze kwijt, tussen de honderden zwarte kopjes, omdat ze iemand zien met wie ze wat willen spelen voordat de parade begint.
De juf van Ivo had het ook al gezien. Gisteren stuurden we haar een email omdat Ivo graag wil meedoen aan de buitenschoolse activiteit karate maar hij heeft ook nog steeds veel huiswerk. Dus we wilden even haar mening horen. Toen liet ze meteen weten dat hij nog meer huiswerk (?) zal krijgen maar gezien zijn vooruitgang moeten we beslist proberen om hem mee te laten meedoen aan karate. Het is fijn dat je zo even kunt overleggen met de juf. Ze liet meteen weten dat ik voortaan ook op zondagmiddag (de karatemiddag) op school wordt verwacht omdat ik me had aangemeld als helper bij de musical in februari. Oh jee, waar heb ik nu weer ja op gezegd ?
Het is misschien maar echt goed dat ik the maid van de buren (die van de babysit) heb gevraagd ook mijn strijk te doen. Iedere week doet zij die voor een prijs van
5 KD en dat is nog geen €15,-. Heerlijk toch. En zij stond echt te popelen om er direct aan te beginnen. Ik heb haar maar gezegd dat ze er een heel weekend over mag doen, maar of ze dat snapt ?
Zo blij als wij waren zo wanhopig kwam Dick thuis. Alles wat hij te zien krijgt over de op te starten fabriek blijkt niet te kloppen. Je vraagt je af of ze wel iets goed kunnen bouwen. Gelukkig had hij zijn gal kunnen spuwen bij bevriende collega Tom die het allemaal vast beter begrijpt. Dick heeft nu tijdens Ramadan koffieafspraken bij Tom omdat hij nog wel kan drinken en eten op kantoor. Dick werkt tussen allemaal Koeweiti dus is het voor hem soms stiekem achter gesloten deur of op de wc eten en drinken. Hij valt er mooi vanaf.
O ja, de pop die Ivo als huiswerk moest maken is af. Precies volgens opdracht hebben we het gemaakt uit 4 materialen. De koeltas hebben we niet meer want die heeft hij gebruikt voor het skipak. Zou de juf het goed vinden ? Ik hoor of zie het zo.