Voorafgaand aan het weekend moest ik donderdagmiddag de kinderen ophalen uit school. Wachtend op het schoolplein kreeg ik telefoon van de vader van Collin en Allison die vast zat in het verkeer. Of ik hun kinderen ook mee wilde nemen. Tuurlijk. Bij de ene juf was het geen probleem maar bij de andere kreeg ik toch wel te horen dat ik de volgende keer een schriftelijk verzoek moest indienen.
Meteen een goede aanleiding om hun nieuwe villa te bekijken. Altijd leuk om bij iemand anders in het huis te kijken. Als je dan ook nog mag helpen gordijnen uit te zoeken is het helemaal leuk. De kinderen konden ook lekker samenspelen en wat is het dan toch leuk om Ivo en Vera wat Engels te horen spreken. 's Avonds zijn de kinderen nog lekker met papa wezen zwemmen met de fam. Roovers bij the Hiltonia Beachclub in het buitenbad. Vera heeft van de Finse Saraa geleerd om te genieten van een sauna. Alsof het hier nog niet warm genoeg is. Vrijdagochtend hadden wij alle Roovers kinderen hier omdat hun ouders de Fridaymarkt gingen verkennen om nog resterende meubels te kopen voor hun zeer grote basement. Het was geslaagd bij beiden. Volgende week willen wij wel naar die supergrote rommelmarkt. Nandy, je bent welkom.
's Avonds weer naar het Hilton voor een Iftar - diner van Dow. Een groot dinerbuffet na zonsondergang. Zo'n Ramadan diner. Het Hilton heeft hiervoor een hele grote tent op het strand gezet. Het was lekker ondanks dat je soms toch nog niet weet wat je eet. Daarna nog even lekker relaxen en een Sishja roken in een kleine strandtent. De kinderen hebben nog lekker op het strand gespeeld ondanks dat het donker was. En dat was maar goed ook want ze zagen er niet uit.
Zaterdagochtend zoals gewoonlijk lekker sporten. Ivo heeft zijn eerste medaille en certificaat ontvangen. Dat is gebruikelijk na elke sessie van een aantal trainingen als je goed je best hebt gedaan. Verder was het voornamelijk uitrusten. Eindelijk zijn we eens naar het strand gelopen voor ons appartement. Er blijkt een hele makkelijke weg naar toe te zijn. Terug zijn we gelopen via het braakliggende, veldje voor ons appartementencomplex, waar onze buurjongen ooit een zwarte schorpioen gezien zou hebben. Vandaar dat de kinderen niet zo blij kijken op de foto want die zagen in ieder steentje of takje een schorpioen. En ze waren al zo alert en zenuwachtig door de evacuatieoefening op school. Jammer want het was juist zo lekker op dat stukje strand vlak voor zonsondergang.
