Dick was druk met het vinden van boortorens en moest daarvoor heel Alberta door. Hij had dus geen vakantie in de eerste helft van de week. Vera ging drie keer schaatsen deze week en zij was druk met vriendinnetjes.
Ze kwam thuis met haar officiele club foto’s:
De week begon met een sleep-over hier en later op de week had ze nog een sleep- over bij een meisje van het kunstrijden. Ik moest haar daarvoor af zetten in een buurt en bij een huis dat anders is dan dat wij gewend zijn. Een lekkere nacht heb ik niet gemaakt maar Vera ook niet. Het gaf haar een hopen vragen en ze kwam tot de conclusie dat ze ons en onze levensstijl wel erg wist te waarderen.
Voor haar sleep-over party waren we met Natasha en de kinderen naar het grote winkelcentrum in Edmonton gereden. Er waren duikers bezig met het repareren van de onderzeeboten die daar doorgaans aan bezoekers een kijkje onder water geven.
We waren nog net op tijd voor de show.
De nacht erna sliep ik dus slecht omdat Vera weg was. Toch kwam het niet in me op om haar te bellen toen ‘s nachts de telefoon ging. Ik dacht meteen dat er toch iets fout was gegaan met mijn vader die net zijn tweede operatie had gehad. Mijn moeder was dan ook erg verbaasd dat ik haar midden in de nacht opbelde want er was niets bijzonders. Mijn vader was alweer onderweg naar huis. De volgende ochtend ontdekte we pas dat Vera ons had gebeld. Volgende keer toch maar even mijn bril opzetten voordat ik uit bed stap naar de rinkelende telefoon. Een hele dag heb ik me afgevraagd waar dat moeder hart van mij was gebleven.
‘s Avonds is Dick naar de vergadering gegaan van the Catholic Board die zou bekend maken wat hun eindbeslissing was omtrent de veranderingen bij de katholieke scholen en dus de sluiting van Vera’s school. Ik dacht dat het al een beklonken zaak was dus was ik aangenaam verrast dat Dick een berichtje stuurde dat Vera nog zeker een jaar kan blijven op haar school. De board gaat alles opnieuw bekijken onder druk van de vele mails en handtekeningen. De macht van de publieke opinie.
Vrijdag hebben we nog geprobeerd een leuke familiedag te hebben nu ook Dick een dagje vrij had genomen. Onze puber kregen we al niet meer mee. Zo’n uitje is dan toch anders. Vera genoot er wel van om enig kind te zijn. We hebben een soort van toeristisch straatje ontdekt een stukje verderop. Ze hadden daar ook nog zo’n echte, oude graan silo.
Vera en ik hebben de kans waar genomen om nog wat te shoppen nu Ivo er niet bij was. We hebben kunnen scoren voor het bruiloftsfeest van opa en oma deze zomer. Thuisgekomen hadden we dan ook weer genoeg materiaal om te knippen en te plakken voor het freubelproject van dat feest.. Tussendoor was er tijd om naar het WK kustrijden te kijken. Erg mooi. Ivo was toen eindelijk ook eens met een vriendje op stap. Een avond hebben ze de buurt onveiig gemaakt of zoiets.
Zaterdag moest Ivo wel actief worden want hij moest voor huiswerk een drie gangen menu maken. Heel dapper nodigde hij ook nog Natasha en Ben uit om te komen eten. Zij zijn wat eten betreft toch wel echt kritisch. Een halve dag heeft hij in de keuken gestaan. Ik was allang blij niet te moeten koken want er is een gemeen virus aan het rond gaan.
En zo werd het gewaardeerd:
Inmiddels is het weer gaan sneeuwen nadat we allemaal dachten dat de lente ook hier was begonnen…
