Zoals bij veel gezinnen hier mochten we op kerstochtend de kadootje onder de kerstboom open maken. Ongewassen en nog in pyjama zijn we eraan begonnen.
Later maakten we, nog steeds ongewassen en in pyjama, een Skype verbinding met Nederland om de rest van een Nederlandse Santa de pakjes open te maken voordat zij aan het kerstdiner begonnen en wij aan ons ontbijt. Een kerst zou toch niet compleet zijn zonder je familie gezien te hebben.
s’ Middags gingen we te voet bij een hoge temperatuur van +5 graden, met ons viertjes, in optocht met pannen en kratten in de hand op weg naar het huis van de Canadese familie Rush. Daar was ook grootmoeder die oorspronkelijk uit Noorwegen komt. Even later kwamen daar Ant, Peter en Pepijn bij waardoor er ineens meer Nederlanders dan Engelstalige in hun huis waren. Eigenlijk was dat best wel een uitdaging want Peter had nog nooit onze Canadese vrienden ontmoet en omgekeerd. Zou er wel een klik zijn?
Ook daar lagen er weer een aantal toepasselijke kadootjes onder de boom.
Vera kon zodoende met haar eigen schort de Nederlandse start maken met bitterballen.
Even later kwam dé turkey uit de oven, gemaakt door onze Grand chef Natasha. 
De meisjes dekten de tafel en de maaltijd kon beginnen met lekker gevulde portobellos van Ant. Dus eigenlijk was er ook nog een Italiaans tintje.
Gezellig met je vrienden rond een tafel en lekker eten. Mijn kerst was toen al geslaagd ondanks dat we niet naar huis zijn gereisd.
Even voor het Noorse toetje was het tijd voor the crackers. Is dat niet Engels? Dus toen zaten we daar met van die maffe papieren hoedjes op en met een kadootje in de hand.
En even later vond Pepijn de hele amandel in zijn rijstepudding dus hij was de winnaar van een extra kadootje:
Natuurlijk wilde de meisjes een sleep-over dus hier in de kelder is er nog steeds een klein feestje aan de gang.
