Eveline Muis in Canada: Hoe gelukkig kan je zijn?

‘s Ochtends bij het opstaan was er nog nauwelijks sneeuw te zien dus we hadden er weer zin om naar het park te gaan. Misschien kwam het wel door de rustige nachten die we maken doordat we ieder in een eigen bed slaapt verdeeld over twee interconnected kamers.

Na een rondje supermarkt waren we weer zo in het park. Even doorrijden naar de andere zijde naar de mud vulcano. Onderweg genoten we van het landschap.

Er hingen dreigende wolken boven de bergen dus het was nog spannend of we het droog zouden houden. Doorrijden was geen probleem. We hoefden alleen maar af te remmen voor de buffalo’s.

Bij de Mud volcano werden we welkom geheten door de de stank van rotte eieren. Die stank is vervelend maar de plaatjes van de grillige warm water/modder bronnen en geijser maakten het allemaal goed en soms ook nog met veel geluid. De laatste foto is “the dragon” met een bulderend geluid terwijl anderen weer juist alleen sissen.

Terug naar de Canyon moesten we eerst flink in de remmen voor de kudde buffalo’s en daarna voor een wolf. Helaas waren we net iets te laat voor een foto.

Bij de canyon werden we verrast door mooie uitkijkpunten.

En we kwamen tot de conclusie dat het ineens warmer was en dat de lucht hier en daar blauw kleurde.

Bij het visitor center waar we nog meer informatie kregen over dit ontzettend mooie park heeft Ivo, zowaar na veel wikken en wegen, zijn verjaardagsgeld van opa Marius en oma Til omgezet in een gipsen wolfafdruk. Ook daar kreeg hij weer veel uitleg over de afdruk en deze wolf

nummer 21. Het is echt opmerkelijk hoe vriendelijk ze hier allemaal zijn. We maakten ons op voor een saai stukje door de eindeloze dennenbomen. Ineens zagen we veel auto’s stilstaan met een heleboel mensen ernaast.

Dit betekent er moet iets speciaal te zien zijn. Nu wordt je overal gewaardeerd om wilde dieren niet te benaderen dus dat kan het dan toch niet zijn, alhoewel vanochtend zagen we dit nog:

Wat kan het dan nu zijn??????????? Een grizzly beer.

Deze beer was heel druk om op die ene plek te graven met veel kracht. De park ranger legde ons uit dat hij/zij dat gisteren ook al had gedaan en dat het of een nest gophers of wortels aan het uitgraven was. Lang hebben we gewacht maar na een half uur hebben we toch maar besloten verder te gaan. De dag kon niet meer stuk.

Nog een paar geijsers konden we bezoeken. Na de vele die we al gezien hadden, werden we wat stoom en pruttel moe. Toch zijn we nog gaan wandelen langs deze geijsers en andere magnifieke ontwerpen gemaakt vanuit de aardkorst. We hebben er geen spijt van gehad.

Twee mooie plaatje van de Norris basin.