Over een week is onze zoon 12! Toch een mijlpaal. In ieder geval voor Air Canada. Toen ik van de week bevestigde dat we onze tickets voor December omzetten naar Juli moesten we zijn ticket omzetten naar een volwassen ticket. Slik. Jje moet dan nog eens 300 dollar meer betalen. Alles bijelkaar veel geld voor een reis die niet doorgaat. Het is prettig dat de kinderen (met name Ivo) tot de laatste dag op school kan blijven en dat we ons niet voor twee hele dag in overvolle luchthavens en vliegtuigen hoeven te storten voor een korte vakantie. Maar je familie, buren en vrienden missen voor kerstmis is voor de vrouwelijke kant van deze familie toch heel moeilijk. Ook voor de mannen maar die laten dat toch wat minder merken. Laten we hopen dat de kerst hier ook iets leuks brengt.
Dat is nog ver weg. Eerst hebben we nog verjaardagen te organiseren en kunnen de mannen met hun football team nog kampioen worden van de provincie Alberta. Vorige week moesten ze zij zich eerst plaatsen voor de play offs. Dat is gelukt, weliswaar met een tegen touchdown, voor het eerst. Dat was toch heel moeilijk voor al die mannen dat ze niet zonder tegenpunten de play offs in konden. Tijdens het etentje bij de pizzaria was daar niets meer van te merken. We hadden er allemaal veel plezier in. Kan ik niet zeggen van het personeel daar. The Sabrecats invasie konden ze niet helemaal aan ondanks de gemaakte reservering. Enfin, we lagen allemaal laat in bed voor een nieuwe week hard werken op school, werk of thuis.
Hard werken was het ook bij Zumba, toch vind ik het wel leuk en hoop dat vaker te doen. Ik moet nog wel een nieuw maatje vinden die de coordinatie in up tempo onder de knie kan krijgen.
De kinderen hebben het druk gehad met hun sporten. Helaas krijgt Ivo wel last van zijn spieren en doen we er alles aan om hem fit te houden voor die play offs. Het is toch een bijzondere ervaring voor onze Nederlandse jongens.
Bij indoor soccer deze week ging het er ook hard aan toe. Ivo en zijn team moesten tegen grotere jongens en ze hebben flink geknokt om toch te kunnen winnen. Het was een sportieve strijd waarbij Ivo een geweldig hard schot op iemands neus wist te krijgen. Dat was niet helemaal de bedoeling zeker niet toen de bril van die jongen in twee gelijke delen uitelkaar spatte. Oeps. Gelukkig gaf dat geen problemen. Even voor het einde waren er wel problemen. Een jongen van ons team bleef liggen na botsing(?). Hij had geen gevoel meer in zijn been vanaf zijn knie. Bij football en hockey zijn ze daarop in gesteld maar bij deze sport niet. Dick was zo slim om de ouders erbij te roepen om te voorkomen dat er beslissingen werden genomen waar zij niet achter konden staan met alle gevolgen van dien. Uiteindelijk is de wedstrijd gestaakt en hebben de ouders hem naar het ziekenhuis gebracht. Helaas weten we nog niet hoe dit is afgelopen.
Hard werken mocht ik doen als vrijwilliger op de scholen bij de hotlunches en bij de schaatsclub. Terwijl die jongens(!) en meisjes hard werken op het ijs moest ik deze keer de muziek draaien voor de kinderen met solo’s, zeg maar kurs. Maar dan wel op het juiste moment. Ik ga het langzamerhand onder de knie te krijgen doordat ik kinderen ga herkennen. Morgen mag ik het nog een keer doen. Met twee keer muziek spelen voorkom ik een boete van 100 dollar. 100 dollar hoef ik ook niet te betalen voor de fundraising omdat ik met 8 grote vuilniszakken aan recyclebare flessen stond bij het bottle depot vanmorgen. Ik moest daar ook meehelpen met uitsorteren als vrijwilliger. Dat betekent 2 uur lang graaien naar blikjes en drinkpakjes in een ongeorganiseerde chaos. Gelukkig zat ik niet in de middagploeg want die moeten de drinkpakjes tellen en ik weet dat het er heel veel zijn. Op de foto zijn we halverwege de berg vuilniszakken. Ik ben benieuwd hoeveel zoiets opbrengt.
Bij football ging het beter. Organisatie was weer geweldig, de blessures vielen aan de andere kant en bij een gelijke stand in de rust wisten de coaches de jongens zo op te peppen dat ze uiteindelijk weer flink hebben gewonnen. Ze zijn een stap dichterbij het kampioenschap. Spannend.
Op de foto’s de eindstand, Kyle op weg naar een touch down met op de achtergrond die ouders die helemaal uit hun bol gaan en Ivo met kameraden met een roze tape op hun helm ivm de breast cancer awarness hype in Canada en America.
