Nu met het mooie weer probeer ik veel te golfen of iets dat daar op lijkt. Vorige week is het me drie maal gelukt om aan mijn golf techniek te werken. De les heeft me geholpen om te verbeteren (wat hard nodig was).Een paar aanwijzingen waren voldoende om weer een love relation te krijgen met het spelletje.
Vera houdt het nog steeds bij schaatsen alhoewel zij ook steeds meer zin krijgt in een balletje slaan. Eindelijk is haar jurkje klaar dat ik voor haar gemaakt heb. Viel niet mee met deze stretch, glibberige stof. Stress stof, dus. Een volgende keer gaat ‘t vast al makkelijker.
Dit creatieve werk vind ik leuk, de muziek moeten spelen bij de training dus niet. Ik ken geen namen dus hoe moet ik weten dat kinderen er wel of niet zijn. Dit maakt de coaches erg ongeduldig. Gelukkig was er een moeder die me toefluisterde: dat is normaal zo’n reactie. Voor dit blok zit mijn muziek taak erop. Veel aandachtig voor Vera had ik dus niet, gelukkig kwam haar Engelse bijles juf onverwachts kijken. Zij heeft een “klik” met Vera en was zelf eens kunstrijdster en moeder van. Zij heeft Vera ook nog op een hoger niveau gebracht met Engels en heeft ons en Vera met een test kunnen overtuigen dat ze klaar is om naar Grade 4 te gaan. Hoera!
Ivo en Dick (en dan automatisch de hele familie) worden meegesleurd door de plaatselijke football club Sabrecats:
Naast het drie maal per week oefenen (waarbij dan de meeste ouders in klapstoeltjes langs de kant zitten twee uur lang) was er dit weekend ook een barbeque. De hoofdcoach Bill heeft uitgelegd dat het de bedoeling is dat we als vrienden onze kinderen helpen met het spel en daarmee een goed voorbeeld kunnen zijn, wat ze nodig hebben in deze maatschappij. Bill is gevangenisbewaarder. Vorm je eigen mening wat je daar van vindt maar ventileer deze niet want dat is typisch Nederlands en dat wordt niet gewaardeerd hier in Canada. Uit ervaring weet ik dat dit hele pijnlijke situaties kan opleveren.
Hier zie je enkele foto’s van die barbeque aan de rand van het speelveld dat overdag door de aangrenzende scholen wordt gebruikt als schoolplein. Op de naastgelegen parkeerplaats werd de pick up met aanhangende gas barbeque voorgereden om makkelijk voor 120 mensen worstjes te braden. Vrijwilligers (moeders) zorgden voor de salades, groenten, chips, drinken en desserts. Oftewel een “pot luck barbeque”. Eigenlijk een hele eenvoudige, gezellige, snelle manier die veel saamhorigheid met zich meebrengt en die heel normaal lijkt te zijn in de Canadese cultuur.
Hier zie je Coach Dick. Links op het veld en rechts wordt hij door hoofdcoach Bill voorgesteld als iemand die ondanks zijn gebrek aan kennis van het spel wel veel hulp kan bieden, iets dat hij graag ziet.
Om toch meer kennis op te doen van het echte football werk zijn we een kijkje gaan nemen op de open dag van de Eskimo’s in Edmonton.
Ivo en Dick hebben zich geconcentreerd op de patronen. Vera heeft zich bezig gehouden met alle leuke speelse dingen erom heen en scoorde daarmee een golfbal en handdoek.
En ik heb me vermaakt met alle mooie plaatjes.
