Opa en oma zijn aan hun terugweg begonnen en een hele bijzondere. Via Jasper en Banff national park zet ik ze af bij Calgary National airport over twee dagen. Dat betekende voor vandaag meer dan vier uur rijden. En Vera mocht mee, totaal opgewonden. Ivo had een uitje naar Fort Edmonton, als bedankje voor het klaarover zijn. Zodoende hebben de dames acherin de auto elkaar kunnen vermaken met breien, lezen en spelletjes doen. Nou ja, Vera heeft ook nog heel modern een dvd gekeken.
Het weer werkte niet mee zodat we niet gezellig aan een tafeltje hebben kunnen picknicken. Dat gaf allemaal niets. Opa en oma vonden het prachtig. Zelfs die hele lange saaie weg naar Jasper toe. Een stop bij een wegrestaurant annex postkantoor, slijter en plaatselijke kruidenier in de middle of nowhere, om een sanitaire stop te maken op een soort van gierput, werd nog gewaardeerd.
Eénmaal in Jasper National Park werden we getracteerd op veel wild. De berggeiten liepen zelfs over de weg en wij moesten er maar omheen rijden.
Natuurlijk heb je altijd de vele herten en hertachtigen. Vera en ik hebben nog een echte wolf gespot. Oma zag ook veel bloemetjes langs de weg maar dat is niet vreemd voor diegene die haar kennen.
De eerste stop was bij het Teahouse bij de Maligne canyon. Oma heeft daar nog leuke oorbellen kunnen scoren die helemaal passen bij haar nieuwe kapsel. We hebben toen nog een eindje kunnen wandelen langs een paar bruggen over het wilde waten in de canyon. Ongelooflijk dat wij daar een paar maanden geleden nog over het ijs liepen.
Op het eind van de middag verlangde ze erg naar de rust van een motelkamer na alle grote indrukken. Zodoende zitten we hier in the Maligne Lodge.
Zo net zijn we gezellig en lekker wat gaan eten met het uitzicht op meer herten. Vera is al in slaap gevallen.
