Kinderen naar school, huishouden, naaien aan een jurk voor kunstrijden, huiswerk begeleiden, speel afspraken enz., maakte de laatste week tot een normale week. En dat alles bij lekker weer. Aan het eind van de week was er weer tijd om leukere dingen te doen. Eerst was ik woensdagavond met 3 kinderen uit eten geweest. Onze kinderen hadden een vader die een zakendiner had en ons tijdelijke naschoolse oppaskind ook. De lust om dan nog te koken was er niet meer dus zijn we een hapje gaan eten. Nee, fast food wilden ze niet, maar wel een cheese burger van een echt restaurant. Naast de gebruikelijk boeken en Ipod’s hebben we ook leuke gesprekken gehad over wat ze later willen worden. Ze hadden er flink over nagedacht.
Donderdag ben ik begonnen aan mijn golf clinic voor dames. Altijd goed om weer wat bij te leren en wie weet wie je daar ontmoet. Dat eerste is gelukt dat laatste ligt toch wat moeilijker. Ik was de enige beneden de 60 jaar als het geen 70 was. Aardige dames, maar ik heb weinig raakvlakken met ze. Ik had nog graag willen spelen maar dat zat er even niet in en het waaide hier zo hard dat ik ook niet graag op een golfbaan had gestaan.
Bovendien op vrijdag had ik weer een afspraakje met Monica. Wij expat vrouwen moeten dit toch ver vooruit plannen anders komt het er niet van en dat zou toch heel jammer zijn. Volgend jaar is dat al niet meer mogelijk want helaas gaat deze familie terug naar Nederland (waardoor wij de enige expat familie worden van het bedrijf). Wij konden het ook niet laten om even een paar garage sales aan te doen. En we hebben gescoord!
We hadden nog tijd voor een lunch. Monica wist me te tracteren op een heerlijke salade op een terrasje. Dat was lang geleden.
Van het weekend heeft Vera nog weer een sleep-over gehad en heeft Ivo zijn football spullen kunnen ophalen. Regelmatig zit hij nu met zo’n grote helm op om te wennen aan dat gewicht.
Ik heb ‘m al verteld dat ik niet kom kijken want ik ben bang dat ik het niet kan aanzien hoe ze mijn “baby” onder uithalen. Ivo hoopt op mijn support en dat ik het veld opkom om zijn aanvaller te belagen (zegt hij nu).
Zondag nog gezellig een lunch met hindernissen gehad bij ons thuis. Die Nederlanders zoeken elkaar toch weer op. De hindernissen werden gevormd door de storm die de barbeque bijna uitblies en de frituurpan die een open klappende deur moest opvangen. Het poetsen kan dus weer beginnen.
Maar nu ga ik eerst beschuit met roze muisjes tracteren aan Ivo’s klas want zijn juf is bevallen.
