Gisteren was het dan zo ver dat ik rijexamen moest doen. Dick vrijgenomen om met mij mee te rijden. Nog even de emails kunnen checken en gelezen dat Piet Luiting (een goede vriend van mijn schoonmoeder) was overleden. Oeps, dat is toch even schrikken.
Zelf er na toe gereden en nog wat in de buurt gereden om me vervolgens te vroeg te melden in dat groezelige kantoortje.
De examinator begroet, waarbij ik al meteen opmerkte naar Dick (heel stilletjes) OOh, god dit gaat niet goed. Hij hield het midden tussen een bodybuilder of een militiar met de neus in de wind. Heel serieus en formeel was hij. Hij wilde niet met me kletsen en keek strak vooruit, een uur lang.
Ik had het gevoel goed te kijken, rustig te rijden en echt als een veilige rijdster over te komen. Heb geen voetgangers, noch schoolbussen over het hoofd gezien en was netjes gestopt bij ieder stop bord.
Pas op de parkeerplaats terug realiseerde ik me dat hij me had laten zakken want ik had een overtreding begaan: Ik was door ‘t oranje gereden (????!!!!)
Daarnaast moest ik nog maar eens flink oefenen met invoegen op een snelweg want die rij ik op zonder te kijken (????!!!!!) en bij het gebruik van mijn richtingaanwijzer doe ik deze al uit als nog niet alle vier de wielen op de nieuwe rijbaan zijn dus gebruik in mijn spiegels niet goed (?????!!!!). En hij vond dat ik niet genoeg stil had gestaan bij de stop borden, enz.
Ik snap er niets van. In gedachten rij ik telkens mijn rijexamen (ook ‘s nachts) om te zien hoe ik het nog beter kan doen maar het is echt niet duidelijk voor mij. Wat is hier fout gegaan ?
We hebben meteen een nieuwe afspraak gemaakt om dinsdag in de herkansing te gaan. ik ben hier zo afhankelijk van een auto. Eigenlijk heb ik er spijt van want ik kan weer deze akelige man krijgen als examinator. Misschen had ik toch beter kunnen staan op de wachtlijst in Sherwood Park, daar ken ik nu aardig de weg en is het minder druk.
Maandag gaat Ant met me mee om nog eens de route te oefenen en me te voorzien van tips hoe ik echt duidelijk kan maken dat ik weet waar ik mee bezig ben. Ik mag hier nog gewoon rijden als er maar iemand naast me zit met een geldig rijbewijs…
Straks fiets ik naar school om te helpen met de Hot lunches en te zien hoe Vera haar vlinder gaat loslaten die uit de cocon is gekropen. Natuurlijk vooraf gegaan door gebed en ik geloof dat, zo waar, Vera deze mag oplezen. Ze was in ieder geval zenuwwachtig genoeg. Bij Ivo in de klas word ik eerder verwacht want daar gaan ze iets doen met de poems die ze gemaakt hebben. Ook hiervoor moest hij zich netjes aankleden. Of zou dat ook de maken hebben met het uitje erna. Ivo gaat mee met een klasgenootje om te bowlen. We hebben wat contact gezocht met de ouders van dit klasgenootje in de hoop dat we ‘n catalysator kunnen zijn voor een vriendschap. We bedoelden eigenlijk om eens een afspraakje thuis tussen die jongens te maken en dat hoeft echt niet op de bowlingbaan te zijn. Nou niet te kritisch zijn, hoor. Ivo had er zin in maar heeft wel een handicap: hij heeft een behoorlijke schaafwand op zijn elleboog nadat hij was gevallen op de Run Club van school. Het doet ‘m goed pijn en de arm kan hij moeilijk gebruiken.
In ieder geval kunnen we genieten van prachtig herfstweer.
