Terwijl Vera lekker aan het oefenen was op de ijsbaan had Ivo zijn eerste indoor soccer wedstrijd op een droge ijshockey ring in hetzelfde gebouw. Niet alleen Ivo maar ook Dick was daar om te co-coachen. Allemaal best wel spannend.
“Ons team” voetbalt in Iers groen (we weten niet waarom) en is echt een startend team. Veel kinderen hebben nog nooit voetbal gespeeld dus liep het nog niet goed. Met deze moeilijke tegenstander was het dus dik verliezen. Dat blijft moeilijk voor Ivo. Hij en zijn teamgenootjes waren dan ook wel heel moe want het is een snel spelletje waarin je veel moet wisselen.
Dick en ik hadden nog een taak. Het vinden van winterbanden met bijpassende velgen. Lijkt simpel maar dat valt tegen. Iedereen wisselt rond deze tijd zijn banden naar winterbanden, dus wij ook. We hebben bewust gekozen voor een zeer gangbare auto dus zou je verwachten makkelijk aan de juiste spullen te kunnen komen, maar toch is het ons alleen nog gelukt de velgen te vinden. Het leek te lukken toen we werden verwezen naar een ander filiaal in Edmonton waar nog meer dan genoeg van onze banden op de planken lagen. Veel zin hadden we niet in het ritje maar het leek ons zinvol. Daar aangekomen bleken ze die banden niet te kunnen vinden in hun magazijn… Nu maar hopen dat ze ons van de week nog bellen dat ze wel terecht zijn.
‘s Avonds naar onze Oilers (ijshockey natuurlijk) gekeken op televisie. Ook dat hoort bij de integratie in Canada. Gebeurt niet wekelijks dus Ivo mocht er voor op blijven. Verloren zij ook nog.
Vanochtend werden we wakker en bleek de eerste sneeuw gevallen te zijn. Het blijft nog niet liggen maar de winter is nu toch wel echt begonnen.
Vera heeft nu een sleep-over in ons huis. Samen met haar buurmeisje sliepen ze in de basement. Dick gaat ze nu wafels geven.
