Gisterochtend was het dan zover dat de kinderen voor het eerst met zo’n echte gele schoolbus mee wilden. Dat betekent dan vroeger op staan en al om 8 uur bij de bushalte staan (ipv 8.30u op het fietsje stappen).
De driver was blij ook Ivo en Vera aan boord te kunnen verwelkomen. Ondanks dat ik dan moeite heb met de kinderen zo los te laten gaf me dit welkom een goed gevoel.
Met een gerust hart ben ik op weg gegaan naar Ant om te gaan golfen.
Heerlijk was het weer eens om wat ballen te slaan, ondanks het koude, vochtige weer en het feit dat ik slecht speelde. Tot mijn grote verbazing belde Vera op dat ze twee keer hadden moeten overstappen op een andere schoolbus. De driver had niet doorgehad dat ze naar een andere school moesten dan de andere kinderen op de bus. Later bleek ze zo overstuur aangekomen te zijn dat de school haar mij liet opbellen. De school heeft zelf ook nog gebeld met de schoolbus centrale voor tekst en uitleg. Erg zorgvuldig vind ik dat. Wat blijkt: onze kinderen moeten iedere dag een keer overstappen en dat verklaart meteen waarom hun rit zo lang duurt.
Ik heb vandaag uitgebreid met de schoolbus centrale gesproken hoe dit heeft kunnen gebeuren. Ze hebben de tijd genomen om me dit uit te leggen en hebben me gegarandeerd dat onze kinderen nooit alleen buiten op een stoep zullen wachten op een volgende bus. Volgende keer toch maar een mobiele telefoon mee met de kinderen. Het voorstel dat ik een andere bushalte neem om ze wel meteen op de goede bus te krijgen werd niet gewaardeerd. Het is veel te onveilig om verder te lopen met die kinderen, wordt dan als reden gegeven. Bij alles wordt als eerste gedacht is het wel veilig en dat is het niet snel.
Zo ben ik vandaag terug geweest naar het politiebureau waar ik een brief heb kunnen halen dat “het er naar uitziet dat ik geen crimineel verleden heb”. Ze dekken zich aan alle kanten in. Volgens mij creëren ze alleen een stituatie van schijn veiligheid met zo’n briefje maar daar zijn we het niet allemaal mee eens thuis. Ook school dekt zich in met dit soort brieven voor vrijwilligers, is mijn mening
De dame achter het loket op het politiebureau vond ik ook nog eens vervelend doen en dat op een regenachtige, grijze dag. Het helpt niet voor mijn “moving - blues”.
Toen moest ook nog de Dodge naar de garage voor een olielekkage. Heb ik daar de weg weer moeten vinden en dat viel niet mee. Deuren gingen dicht die eigenlijk automatisch horen open te gaan. Het slechte nieuws kwam dat het om een grote lekkage gaat waarvan het onderdeel niet op voorraad was. Na meer dan twee uur wachten en allerlei uitleg aan te horen over eventuele oplossingen, heb ik zelf maar bedacht snel naar huis te willen met de drop off service. Dat ging goed.
Gelukkig kon ik met Ant meerijden naar school om de kinderen op te halen. Om nog meer te socialiseren had ze me ook mee genomen naar een koffie van “oud” new comers. Een leuk clubje vrouwen waarvan ik verwacht dat ik sommige wel meer ga zien. Waarschijnlijk wel op de indoor - soccerclub waarvoor Ivo is aangemeld.
En toen heeft ze hier samen met haar zoontje nog thee gedronken. Ook zo’n Lego fan en dat was dus zeer welkom voor Ivo.
Als ik dan morgen ook nog een goede auto terugkrijg en de lege verhuizdozen worden eens opgehaald, komt alles goed.
