Na een lekkere vakantie is het altijd wat moeilijk opstarten. Voor mij was het deze keer extra lastig. Waarom weet ik niet maar ik had het gevoel de hele dag te kunnen slapen. Twee uur tijdsverschil is toch niet zo veel, daar in tegen het temperatuursverschil is wel groot. het is hier nu echt prachtig weer. ‘s Ochtends nog wat fris maar ‘s middags is het ergens in de twintig graden.
Enfin, de kinderen gaan weer gewoon naar school, maken weer hun huiswerk en Vera gaat weer beginnen met tap dansen. Ik ben alweer bij de tandarts geweest en ik vrees dat ik volgende week toch moet geloven aan een wotelkanaal behandeling.
We hebben onze afspraken op de Engelse scholen rondom Reading gemaakt waar we 18 januari naar toe zouden gaan. Helaas wordt de spoeling dun doordat één school (die ons was geadviseerd door het relocation bureau) al vol is voor dit schooljaar. Maar we kunnen komen kijken en de kinderen kunnen op de wachtlijst voor volgend jaar.
Echter we zouden dan wel een vlucht moeten boeken en dat kan (even?) niet meer. Het rommelt op het nieuwe project “van” Dick en het rommelt zo erg dat hij geen vlucht durft te boeken. Het zou te maken hebben met een grote organisatie. Wat betekent dat voor ons ? Het is allemaal onduidelijk. Dick belt de hele wereld rond om iets van duidelijkheid te krijgen maar niemand kan die geven.
Ik hoop dat hij toch toestemming gaat krijgen voor de house hunting trip, in ieder geval om de scholen te bekijken en een plekje voor ze veilig te stellen. Ik word ook wel nieuwsgierig naar wat voor huizen ze ons te bieden hebben.
Het is duidelijk dat onze tijd in Koeweit voorbij is (ja, de fabriek draait nog steeds) dus richten we onze pijlen op Engeland en dan wil je weleens schieten.
Nu is het misschien(!) toch duidelijk dat we hier langer blijven en deze tijd wil je toch ook zo leuk mogelijk maken.
Gisteren lukte dat nog wel toen ik met twee Nederlandse dames op de souks was te vinden op zoek naar foute schoenen. Vooraf natuurlijk eerst een Cappucino tall size in het zonnetje bij de Starbucks totdat de winkels open gingen.
Vandaag ga ik toch maar een schema maken met de gewoontes van onze kinderen. Dat is handig voor de oppas als wij volgend week toch het vliegtuig naar Engeland nemen…
