Vandaag vierden we dan het Nederlandse Sinterklaasfeest met een groep Nederlanders. Opvallende was er een juiste afspiegeling was van de populatie want er waren ook vrouwen met hoofddoeken en Arabisch en Engels sprekende Nederlanders. Vraag me niet hoe dat paspoort-technisch zit, maar de uitnodiging was in het Nederlands via de ambassade.
Vanochtend was het alweer vroeg op om naar de andere kant van Koeweit, vlak bij de Kuwait towers, te rijden met een auto vol decoratie materiaal en Zwarte Pieten pakken en het Sinterklaas uniform. Het hing allemaal bij mij in de douche beneden die we toch niet gebruiken en dicht bij de naaimachine. Ik had immers toch geen gelovige kinderen meer (!!??)
Die naaimachine is weer goed van pas gekomen. De jurk van Sint is bischoppelijker geworden en de Zwarte Pieten hebben dus mooie witte kragen.
Het schminken is toch altijd een hele klus maar veel handen maken licht werk, en al zeg ik het zelf: we hadden mooie Pieten. Ze waren ook nog eens leuk soms ondeugend en soms lief. Beneden was de decoratieploeg volop bezig om het gezellig te maken en dat was ook gelukt.
Ineens strooiden Zwarte Pieten pepernoten van het balkon naar de spelende kinderen en daar kwam ook nog een Piet aangefietst… Na het nodige zingen maakte Sint zijn opkomst.
Eenmaal weer binnen zat de stemming er goed in. Ivo en Jeroen waren duidelijk de oudste kinderen die nog bij Sint mochten komen en dit was voor het laatst (ja, het gaat hard). Vera heeft van Sint nog wat taples mogen geven, want hij had in zijn grote boek gelezen dat zij op tapdancing zit. Nou dat vond ze wel leuk.
En wat een verrassing, er zat ook nog een echte Hollandse chocalade letter in de schoen.
En toen was het opruimen en vooral nagenieten. Inmiddels is alles weer gewassen en kan het bijna terug in de zakken om opgeslagen te worden bij de ambassade. Deze gaat nog verhuizen en we moeten hard duimen dat het de spullen en het boek niet weer kwijt raakt. Net zoals het hoort in een echt Sinterklaas verhaal werd het boek toch nog net op tijd gevonden.
En naast dat het heel leuk is om al de blije gezichten te zien is het ook nog eens belangrijk voor de contacten. Nieuwe (leuke) mensen hebben we leren kennen en Dick blijkt een oud collega tegen het lijf te lopen. Ik ken zijn vrouw wel, maar had nog nooit deze link gelegd.
