Ondanks een kerststuk op tafel en een nieuwe “welkomsposter” aan de voordeur van de buurtkinderen
was het deze keer een koude, witte thuiskomst. Wel mooi hoor.
De terugreis verliep volgens plan. Het blijft niet leuk om te vliegen en zeker niet midden in de nacht als je een snurkende buurman hebt die ook probeert jouw plekje in te nemen, maar we zijn thuis. Er is echter een koffer blijven staan in Koeweit en we hopen dat die vandaag wordt bezorgd. Ik denk dat we iets langer moeten wachten want het sneeuwt steeds harder en er wordt inmiddels geadviseerd niet de weg op te gaan. Naast dat het onhandig is om kleren (o.a. Ivo’s winterjas) en spulletjes te missen kom ik er achter dat ik toch ook wel gehecht ben aan mijn spullen die daar inzitten.
We zijn dus echt vakantie aan het vieren in een winters Holland. De kinderen hebben sneeuwpret voor tien en spelen weer volop met de vele buurtkinderen. Binnen 5 minuten na aankomst was de zoete inval alweer een feit.
Gisteravond hebben we nog onverwachts uitgebreid Hollands gedineerd bij vrienden. Dit betekent dus frikadellen en kroketten bij een goed (!) glas wijn. De kinderen speelden daar ook weer als vanouds met hun vriendjes daar. Heel fijn dat dit mogelijk is.
Heel vroeg zijn we ons (water-)bed ingerold om er vanochtend weer laat uit te komen, in het donker.
