Dit weekend stond volledig in het teken van Vera’s balletoptreden in een moderne uitvoering van Cinderella. Eerst een generale repetitie op woensdagavond en vervolgens vier optredens in het weekend.
Helpen achter de schermen is altijd leuk maar leek noodzakelijk omdat ik niet onder de indruk was van de organisatie. Tijdens de generale bleek die indruk ook te kloppen. Maar tijdens de echte optredens bleek de organisatie steeds beter te worden. De vrijwilligers raakten ook steeds beter op elkaar ingespeeld. Toen ik vanmiddag samen met Karin, Fenna en haar vriendin de voorstelling kon bekijken was het onverwachts veel mooier dan verwacht. Onze kat Vera deed het ook weer goed. Zelfs haar grote broer, die gisteravond was gaan kijken met zijn vader, vond het mooi. Vanochtend is hij dat nog eens persoonlijk gaan vertellen aan zijn zus toen ze nog op bed lag. En daar was ze heel trots op. Heel duidelijk zie je al verschillen met de vorige optredens. Je ziet haar letterlijk en figuurlijk groeien. En dat blijft mooi als ouder.
Maar ondanks dat ze maar een paar minuten optrad moest ze er wel lang blijven om ook nog de finale mee te maken. Al met al eigenlijk te veel en dat gaf de leidster ook toe dus ook dit zal wel veranderen.
Ondertussen waren Dick en Ivo met collegae en hun gezinnen naar de nieuwe Star Trek film geweest en dat moet ook een succes zijn geweest. Het klinkt behoorlijk heftig maar zij houden daar wel van. Sommigen verlieten de zaal omdat ze last hadden van ‘motion sickness’.
Nu vergeet ik helemaal dat ik donderdag ook nog naar een ander optreden ben geweest. Toen stond niet Vera op het toneel te dansen maar was het Ivo. Zij hadden al hun end of the year optreden met de titel Music through the ages. Ze begonnen in de jaren 20 met zang en dans, en ze eindigden bij de jaren 80. Ivo moest zingen en twisten; hij vertegenwoordigde de jaren 50 samen met een paar klasgenoten. Nooit geweten dat hij dat kon. Ook dit was een erg geslaagd optreden. Ik vond het ook erg leuk dat Ivo als enige bakkerbaarden wilde laten schminken.
Even was het dus niet uitpakken maar hard werken voor en achter de schermen. We hebben ook nog donderdagavond een afscheidsfeestje gehad. Helaas gaan Herman en Wil ons verlaten. Zal het ooit wennen dat afscheid nemen ?
Al met al een druk week einde, maar veel ‘quality time’ zullen we maar zeggen.
