zaterdag 7 maart 2009

Afscheid nemen en feestjes bouwen

Na een normale week (en zo heb ik ze het liefst) hebben we een afscheidsfeestje gehad van Bea en Marcel.
Hier zie je Reimer en Dick op weg naar het feestje. De foto is grappig omdat je zo je eigen drank meeneemt van eigen maaksel. Nu doe ik eigenlijk Marcel en Bea tekort met enkel deze foto te tonen van hun feestje, want het was een goed verzorgd feest met heerlijke catering en veel gezelligheid. Maar daar heb ik dus geen foto van. Je mag er wel één doorsturen, Bea.
Zo'n feestje is dus bedoeld om weer eens een stel uit te zwaaien. Iets dat hoort bij het expat bestaan maar soms kost het je meer moeite dan andere keren.
We hebben niet veel met Bea en Marcel opgetrokken maar als we elkaar zagen was het altijd leuk. Marcel met z'n mooie verhalen en Bea met een wijsheid en humor die ik erg weet te waarderen.
Gelukkig hebben we dit medium nog om met elkaar in contact te blijven als ze straks in Zwitserland wonen. We hebben met zijn allen ook nog even stilgestaan bij het feit dat we in September ook mooi afscheid namen van een stel maar dat zij absoluut geen mooie tijd kennen na het vertrek uit Koeweit. Ik moet zeggen dat het echt iets bijzonders heeft als je dit zo met deze secondee groep kunt delen. Eigenlijk is het een hele hechte groep aan het worden en dat is erg fijn. Taal verschillen zijn soms lastig maar hoeven dus echt geen belemmering te zijn.
Hetzelfde geldt voor onze kinderen die als oppas bij de Duitse Fenna sliepen. Fenna is een soort grote zus voor hun aan het worden en ze vinden het een feest als ze komt oppassen. Voor het eerst bleven zij bij Fenna slapen en dat bevalt iedereen goed. Fenna is dertien en vind het niet fijn om alleen thuis te zitten maar met onze kinderen erbij is het prima. Heel waardevol allemaal.
Ondanks logeerpartijtjes was het vanochtend weer gewoon tijd voor ballet en voetbal. Ivo werd beloond met een beker van zijn coach en bij Vera was het een meekijkles. Ik ben niet echt onder de indruk van de les die zij krijgt van deze lerares. Ze had duidelijk niets voorbereid en vraagt veel te moeilijke dingen van de kinderen. Maar Vera blijft het leuk vinden en het is natuurlijk niet verkeerd. Ze is zelfs al een niveau hoger en is nu ongeveer de jongste en kleinste in de groep, maar dat deert haar niet.

Dick is nu zijn koffers aan het pakken voor een zakenreis. Het was alweer een tijdje geleden dus mopperen mag ik niet maar leuk vind ik het nog steeds niet. Dick waarschijnlijk ook niet want hij gaat zeven vluchten op vijf dagen maken om zo via Korea naar Thailand te gaan en weer terug.