Zondag heb ik eindelijk een reis naar Dubai kunnen regelen. Eind volgende week hebben we 5 dagen vakantie omdat Ramadan dan eindigt en dat is een reden voor een feestje. Dubai ligt hier praktisch om de hoek en het is zo'n "place to be'" op dit moment dus dat willen we dan weleens zien. Het is ongelooflijk hoe inefficiënt en langzaam zo'n reisbureau hier kan werken. Ik heb ze maar eens gevraagd na drie pogingen of ze wel een reis willen verkopen. Toch willen ze dat wel. Eigenlijk is het heel decadent dat we zoveel neerleggen voor een paar dagen Dubai. Tja, dat hoort nu eenmaal ook bij dat Dubai.
Het reisbureau ligt vlakbij de opticien waar ik een nieuwe zonnebril kon kopen. Ik durf het bijna niet te zeggen maar mijn geweldige, dure en fancy zonnebril viel, vorige week, van mijn bezweten neus op het marmer en daar kon ie niet tegen. Nu heb ik blijkbaar wasta (lieve Maarten) die heeft geregeld dat ik met korting snel een nieuwe kon kopen.
Ik durf nu echter niet te zeggen hoeveel geld ik heb uitgegeven op één ochtend. Om niet weer mijn zonnebril te verliezen loop ik met zo'n afschuwelijke ketting aan mijn bril. Dus fancy worden zal me wel nooit lukken.
De kinderen balen langzaam van Ramadan. Eén uur later naar school is fijn maar tijd om te eten hebben ze niet of nauwelijks op school. En dan heb je weleens een vervelende terugreis van school naar huis. Vasten voor kinderen is echt niet gezond. Vera heeft al eens stiekem een koek gedeeld met een vastend meisje op school. Dus voor sommige kinderen is het echt teveel. Dick spreekt wel collega's die zich veel beter voelen door het vele bidden en vasten en dat is natuurlijk heel mooi. Ze vergeten alleen dat hij verder moet werken als zij weer naar huis zijn. Een zakenwereld is nou eenmaal niet ingesteld op Ramadantijden.