Van golf spelen naar karate

Ja wel, Wilma had opnieuw geprobeerd om een afspraak te maken met de golfleraar en hij was aanwezig. Echter nu waren er geen clubs aanwezig. Dat werd ons wat te gortig. Na wat mopperen wilde hij ons wel les geven met zijn clubs. Dat zijn dus zware mannenclubs maar goed wij staan ons mannetje wel. De meegekomen Nederlandse vrienden van Wilma die graag the holes hadden gelopen konden dus toe kijken hoe wij het deden. Dat viel niet tegen maar de hele gebukt staan om zo'n grote knikker te schieten is toch wel erg vermoeiend, dus zij hebben ook nog wat les kunnen nemen. Het was nog steeds prachtig weer dus dit was een lekkere bezigheid.
Op school was er een demonstratie van de karateles. Eerst een soort toneelstukje en toen wedstrijden. Ivo leek te winnen maar verloor uiteindelijk toch van een jongen die een kop groter was. Hiij viel net buiten de japanse medailles en dat deed heel erg pijn. Verliezen is en blijft moeilijk, zeker als Ivo heet. Het lastige van zo'n sport is dat je ook niet kunt uitleggen waarom de één wel had gewonnen en de ander niet. De leraar heeft nog een poging gedaan maar kwam niet verder dan dat hij had gedacht dat Ivo wel zou winnen...
Gelukkig had Saara nog een stukje taart over van Tessa's verjaardag.
Vandaag ben ik even naar de kapper geweest voor een kleurtje en wat knippen, maar dat is eigenlijk niets bijzonders meer nu ik de weg hier weet naar de kapper.