Alweer druk met van alles

Dinsdag was de dag van de musical. Erg leuk. We hadden echt een avondje uit met zijn viertjes. Dat was welkom want ik had 's ochtends geprobeerd om de visa voor India definitief te regelen. Weer lang wachten en uiteindelijk niets gekregen, wel 55KD en vier paspoorten armer...

Terug naar The wizard of OZ. Wie had ooit gedacht dat ik nog eens als Evaline Ver Hoeven in een programmaboekjes op een Engelse school in Koeweit vermeld zou staan ? Ze wisten in ieder geval mijn hulp te waarderen en dat is altijd prettig. Hierboven zie je de appelbomen die ik heb geholpen te maken en met wie ik de tekst heb ingestudeerd. De appelbomen stonden er nog maar tekst hadden ze niet meer. ??? Daar in tegen vertolkte de leeuw een hoofdrol en zag er goed uit. En ik kon ook tevreden zijn over "mijn"aankleding van de African people.

Woensdagochtend kon ik de smoking van Dick ophalen bij de kleermaker. Ik heb dat gezellig gedaan met Wil. Zij heeft me ook nog op weg geholpen om een goede galadress te kunnen regelen want de aanbevolen tailor heeft mijn jurk wel verknald. Nu heb ik een goede tailor die enkel met haar ervaren man een klein maar succesvol bedrijfje runt. Na de vakantie weet ik meer.

Op school kwamen de kinderen me vol trots de rapporten laten zien . Wat is het toch knap zoals zij zich goed staande houden in dit soms zo vreemde landje. Ik schok wel van de uitslag in Vera's gezicht die veel erger was geworden. Een puistige puber was er niets bij. Sommige zeggen dat dit komt door de zandstormen die ons nog steeds pesten. Anderen zeggen weer dat het allergie is. Tijd voor een dokter dus, maar we moesten eerst nog terug naar de Indiaanse ambassade voor de visa's. Dit keer moest Dick mee ! En jawel, zo moeizaam als het ging de eerste twee keer, zo snel kregen we onze paspoorten met visa ! Eigenlijk heb ik niets anders gedaan dan mijn bonnetje afgeven en de paspoorten ontvangen. Gelukkig kon Dick nu zelf ervaren dat het toch wel erg druk is en chaotisch lijkt op zo'n ambassade.

Zodoende bleef er ook nog tijd over om even naar een arts te gaan met Vera. Ze beginnen me al te herkennen in het London Hospital. De huidarts werd erbij gehaald. Een aardige Egyptische dame die onze Vera grondig onderzocht. We moesten wel 10 minuten op haar wachten en dat werd heel erg gevonden door het ziekenhuispersoneel. Ik heb ze maar uitgelegd dat dat in Nederland heel normaal is. Ik heb ze maar niet verder uitgelegd dat we in Koeweit al wel veel langer hebben moeten wachten op allerlei documenten, want het is eigenlijk heel simpel: documenten lopen via de goverment en zo'n ziekenhuis moet concureren met veel andere privéziekenhuizen. Maar goed, Vera heeft een bacteriële infectie. Helaas is ze dus aan de antibioticadrank en zalf. Vanochtend nadat ze heeft kunnen uitslapen zag ik al dat het helpt. De arts vond het gelukkig geen bezwaar om naar India te gaan. Dus nu ga ik de koffers pakken.