Dinsdag 25 December "Muscat"
Ondanks dat de kinderen het heerlijk vonden om weer eens met andere kinderen te spelen zijn we toch maar gewoon toerist gaan spelen in Muscat en omgeving. Als vanzelfsprekend gaf Maktoom ons zijn grote familiewagen mee. Alsof zijn gastvrijheid nog niet genoeg was. Hij bleef maar benadrukken dat zijn huis tijdelijk ons huis was. Gelukkig wist Dick nog goed de weg te vinden in deze totaal andere stad dan Koeweit. Het is een moslimland maar dat is dan ook de enige overeenkomst. Naast koffiedrinken aan het mooie strand bij het duikcentrum, over de boulevard lopen, souks bezoeken, het paleis van de Sultan bewonderen zijn we ook naar de PDO woonwijk gereden. Zeg maar de Shell wijk met de Shell school waar we waarschijnlijk gewoond en geleefd hadden als we toch naar Oman waren gegaan. Raar dat je dat dan toch wilt zien. Ook dit is niet te vergelijken met de plek waar we nu wonen en de huidige school van de kinderen. Zouden we er beter van zijn geworden ? Ik weet het niet. Misschien de school wel maar de kinderen wilden dat niet horen. Ze vinden het wel best zo. (Hoera !!!!) Bijtijds waren we terug bij de familie Al Matani zodat de kinderen nog samen konden spelen. Onze kinderen vonden het weer eens heerlijk ondanks dat ze door alle veranderingen en slaapgebrek eigenlijk knap lastig waren geworden. Daar komt bij dat ze naast de tv eigenlijk geen ander speelgoed hadden. Even hebben ze nog met zijn allen huiswerk gemaakt. Ivo en Vera mochten helpen. Papa was een boek aan het lezen in de heren woonkamer. Toen Maktoom thuis kwam nam hij het initiatief om met zijn allen (incl. maid dus) naar de shoppingmall te gaan. De kinderen werden nog gekker gemaakt in zo’n grote speelhal. De heren zijn koffie gaan drinken en ik ben met zijn vrouw gaan winkelen. Maar dat viel niet mee want het cultuurverschil was ineens heel duidelijk. Zij liep zwaar gesluierd naast mij zelfs haar ogen waren bedekt. Eigenlijk schokken we hier allemaal van. Het moet een mooi plaatje zijn geweest: een kleine zwarte kraai naast een grote westerse vrouw. Ik wilde haar niet verder in verlegenheid brengen door nog naar jeansbroeken te gaan kijken. Echt iets kopen heb ik dus niet gedaan. Maktoom trakteerde deze hele grote familie op een maaltijd. Vera mocht kiezen welke fast food keten het zou worden. Het laat zich niet raden dat we even later allemaal aan de hamburgers zaten. Dit was dus onze kerstmaaltijd…Stond niet in de Allerhande dit jaar. Misschien is het maar beter zo want op deze dagen is het verlies van Alice toch erg voelbaar. Veel te laat lagen de kinderen weer op bed. En wij hebben gezellig met Maktoom gekletst. Inmiddels was zijn broer er ook nog bij gekomen. Zijn jongste broer waar Maktoom erg close mee is en waar over vadert. Gelukkig durfde de vrouw van Maktoom ook nog even aan te schuiven. Dit gebeurde dan weer in de gezamenlijke leefruimte. Maktoom is naar mij ook heel normaal maar waarom moet zijn vrouw dan toch zo zwaar gesluierd lopen ???
