Van het weekend hadden we hard gewerkt aan Ivo's Roman Villgae. Zie foto. We zijn wel tevreden, maar wat een werk. Het is een heel familieproject geworden. Ivo weet nu alles van plaatjes opzoeken op internet.
Vandaag konden we dan met meerdere Equatefamilies komen opdagen voor de medische testen om de felbegeerde Civil Id te kunnen aanvragen. Oftewel onze verblijfsvergunning. Met zijn allen in kolnone naar een kantoortje gereden naar de andere kant van de stad. Een arabier van Equate regelde alles voor ons en dat was maar goed ook want je snapt er echt niets van wat daar allemaal gebeurt. Het leek of ik terecht was gekomen in een goedkope B film waarbij wij figuranten waren die moesten wachten op slechte stoelen tussen een heleboel Indiërs, Pakistanezen en Fillipijnen. De kinderen wisten zich gelukkig goed te vermaken met meegebrachte boekjes, gameboys en met elkaar. Ik ben op een gegeven meegenomen naar een barak waar ik enkel moest zitten wachten en achter een bureau hebben ze de hele tijd getypt met echt ouderwetse typemachines. Ik moest als enige vrouw daar nog een Polaroid pasfoto laten maken. Het enige dat ik begreep was: Hollandia. Daarna waren we aan de beurt voor bloedprikken. Gelukkig in een apart kamertje en niet tussen die lange rij wachtende maids, want dat leek toch wel erg op lopende band werk.
Hierna weer naar een andergebouw voor de X-foto van de longen. Het was een goverment hospital waarvan ik hoop nooit meer te hoeven komen. Het was er niet echt vies maar wel allemaal gammel. De thoraxfoto gebeurde in een aparte vrouwenvleugel. 't Shirt aanlaten, bh's uit. Gelukkig was ik niet de enige westerse vrouw.
Ondertussen had Dick met de kinderen een nieuwe Mantoux prik moeten halen. De Nederlandse Mantoux-test was om onverklaarbare reden niet geldig. Het liefst hadden ze een BCG vaccinatie teggen TBC gegeven, maar die was ons om goede redenen in Nederland afgeraden. Hier geven ze die bijna ieder kind zonder daarbij na te denken.
De kinderen waren heel bang dat ze ook geprikt moesten worden in dit vreemde ziekenuis tussen vreemde mensen met onbegrijpelijke taal en gewoontes. Ze hebben zich heel kranig gedragen. Het was een Engels sprekende prikster die snel en zorgvuldig te werk wist te gaan. Als je dan ook nog heel hard mag knijpen in papa's arm wordt het natuurlijk bijna leuk. Dick heeft gelukkig kunnen voorkomen dat ze een BCG vaccinatie kregen maar nu moet ik wel over twee dagen terug om de geprikte armen te laten controleren. Weer zo'n circus ?
Gelukkig hebben we vanmiddag nog kunnen zwemmen bij het Hilton samen met een andere nieuw gekomen Hollandse. Het begint merkbaar kouder te worden. Als de zon onder is ga je een vest aantrekken. Ze geven regen af voor deze week.
