Vandaag zijn we definitief overgegaan naar ons appartement in Refad Palace. Eerst nog even genieten van het grote ontbijtbuffet. Daarna uitchecken en geklaagd bij de manager over de muurverfvlek die Ivo op z'n nieuwe poloshirt had opgelopen in de Kidspalace de dag ervoor. De manager wilde er alles aandoen om die vlek proffesioneel te laten verwijderen door de laundry. Later toen ik het shirt kwam brengen kreeg ik weinig medewerking van het personeel. Pas toen Dick zijn gezicht liet zien wilde ze actie ondernemen. Ik ben benieuwd of we dit shirt nog ooit terugzien.
Door naar het Refad en uitgeladen. De bewaking groette al vriendelijk. Daarna doorgereden naar de supermarkt bij school. Let wel: ik heb gereden om meer ervaring op te doen in het verkeer hier. Nu ben ik eruit welke route ik naar school ga rijden. Bij de supermarkt eerst de non-food zaken gekocht zoals een koffiezetapparaat, handdoeken, britse stekkers en vast nog veel meer want het winkelwagente zat al goed vol. De arabische liftbediening in de warme lift bleek niet makkelijk te begrijpen, maar we kwamen uiteindelijk toch terug in de supermarkt. Hier gingen we op zoek naar de eerste levensbehoeftes en dat was nog een hele klus. Een vreemde suppermarkt is al niet handig maar een vreemde arabische supermarkt is echt lastig. Gelukkig sta ik er nog niet alleen voor. We bleken zo'n twee uur binnengeweest te zijn. En de kinderen waren niet eens echt vervelend.
Bij de kassa kregen we veel hulp bij het inpakken en bij de auto hoefden we ook niet zelf in te laden. Dat is wel handig. Snel terug naar het appartement om het eten niet te laten bederven in die snikhete auto. Terug in het Refad was er geen hulp meer en we moesten zelf alles naar 3 hoog krijgen. Is dit normaal of doen we iets fout ? We zijn verder gegaan met uitpakken. De opbergruimte valt erg tegen. Veel dingen zijn groot en inefficient. De kinderen zijn blij met hun eigen slaapkamers en spelen weer veel. Toen ik Kelly weer ontmoette bleek ze al te zijn bijgepraat door de maid die verklikt had dat we de grote plant in de kamer hadden verzet. En dat was eigenlijk niet de bedoeling maar ze willen er geen punt van maken (???!!!!). Toen ik even binnenwipte bij de canadese buurvrouw om kennis te maken bleek dat zij werkelijk niets had veranderd. Misschien ben je dan een voorbeeldige huurder. Ik voel me nog niet op mijn gemak in dit appartement. Ik krijg het gevoel geen stap te kunnen zetten zonder dat de leiding ervan weet of komt te weten. Laat ik het maar tijd geven want men is er van overtuigd dat ik will enjoy my stay here. Overigens de verhuisdozen hebben vertraging opgelopen en worden zaterdag verwacht. Dat valt toch wel tegen.
